Animatorzy naszego dzieciństwa: Genndy Tartakovsky – Część II
Kilka tygodni temu przedstawiłem wam początki kariery Genndy’ego Tartakovsky’ego. Jeżeli go nie czytaliście, to możecie go szybko nadrobić TUTAJ. Jeśli jednak jesteście już po lekturze, to zapraszam na ciąg dalszy!
Historia tworzona przez dziesięciolecia – Samuraj Jack
Powracamy więc do tej szaleńczej próby przedstawienia sylwetki jednego z moich niedoścignionych idoli. Dziś nadszedł czas, aby opisać jego ukochane dziecko. Animacja o samuraju wysłanym w przyszłość przez zmiennokształtnego demona Aku, gdzie zło jest prawem, a pokonać go może tylko mistyczna katana, która potrafi przeciąć prawie wszystko. Oto w dużym skrócie fabuła Samuraja Jacka.
Serial zadebiutował w 2001 roku i od tamtego czasu nieprzerwanie gromadzi wokół siebie niezliczone rzesze fanów. Wystarczy powiedzieć, że mimo 12-letniej przerwy między finałem sezonu czwartego a początkiem piątego, pierwszy nowy odcinek w samych Stanach Zjednoczonych w dzień emisji, czyli 11 marca 2017, oglądało ponad 1,5 miliona widzów i ten trend utrzymał się przez całe 10 odcinków.
Tartakovsky zrozumiał, że pierwsze cztery sezony stworzone na potrzeby telewizji Cartoon Network były adresowane do młodszej widowni, więc ostatni sezon, po tylu latach przerwy, można zrobić już dla widzów dorosłych. I miał rację – Adult Swim, czyli platforma dla animacji dla dorosłych dała Genndy’emu wolna rękę przy tworzeniu i reżyserowaniu finalnych 10 odcinków serialu, przez co są one bardziej dojrzałe, wypełnione mroczniejszą fabułą i akcją.
Mimo tak dużej przerwy twórcy utrzymali styl, kreskę oraz tempo fabuły. Animacja jest piękna, sceny walk jeszcze lepsze niż wcześniej, a sam Jack spektakularnie kroczy ku finałowi i rozwiązaniu całej historii. Pomimo kontrowersji z zakończeniem z czystym sercem mogę polecić obejrzenie całej animacji, aby nie tylko poznać styl Tartakovsky’ego, ale również, by dołączyć do grona jego fanów.
Serial uzyskał wiele nagród Annie, Primetime Emmy i innych. W samym 2017 roku zdobył 4 nagrody Primetime Emmy w kategorii Wybitne indywidualne osiągnięcia w animacji za 4 z 10 odcinków finalnego sezonu.
Krok w trzeci wymiar – Hotel Transylwania
W przerwie między czwartym a piątym sezonem Samuraja Jacka Tartakovsky podpisał umowę z Sony Pictures Entertainment, gdzie zatrudniono go jako scenarzystę i reżysera filmu Hotel Transylwania.
Film ujrzał światło dzienne w sierpniu 2012 roku. Był to pierwszy pełnoekranowy debiut Genndy’ego, który przyniósł mu nie tylko sławę i pieniądze, ale także zaowocował nominacjami do nagrody Annie za Reżyserię w filmie animowanym oraz nominacją do Złotego Globu za Najlepszy film animowany.
A o czym tak naprawdę jest Hotel Transylwania? Wyobraźmy sobie, że potwory nie tylko istnieją, ale także boją się ludzi. Z takiego oto założenia wychodzi Hrabia Drakula, wampir, ojciec Mavis i właściciel hotelu dla potworów, reklamującego się jako bezpieczna przystań, gdzie żaden… ekhm, prawie żaden człowiek nie wejdzie. Cóż, wypadki się zdarzają, więc i tu nie byłoby ciekawej historii, gdyby wszystko potoczyło się jak zakładano. Na 118 urodzinach córki Drakuli jakimś cudem pojawia się człowiek, co komplikuje absolutnie wszystko. Polecam zerknąć, choćby i dla samego przekonania się, jak mistrz dwuwymiarowej animacji odnalazł się w 3-D.
Po sukcesie finansowym pierwszej części, studio Sony zdecydowało się zatrudnić Tartakovsky’ego do wyreżyserowania sequelu. Film ten, którego premierę zaplanowano na 25 sierpnia 2015 roku przyniósł Genndy’emu nominację do nagrody Visual Effects Society Award za Niesamowite efekty wizualne w produkcji animowanej. Kolejny sukces finansowy na koncie reżysera zaowocował angażem na scenariusz i reżyserię części 3 (13 lipca 2018).
Niestety, z powodu koronawirusa i zagrożenia, jakim byłoby umieszczenie najnowszej, czwartej już odsłony Hotelu Transylwania w kinach, studio Sony Pictures postanowiło sprzedać prawa do emisji firmie Amazon. Film, którego twórcą scenariusza oraz producentem był Tartakovsky miał premierę na platformie Amazon Prime 14 stycznia tego roku.
Animacja dla dorosłych – PRIMAL
Chciałbym móc opowiedzieć wam o tym serialu w ten sam sposób, w który został narysowany. Bez słów. Ale niestety nie jestem tak uzdolniony jak Tartakovsky. PRIMAL, bo tym dziełem chcę się z wami podzielić, to zdecydowanie magnum opus Genndy’ego. Animacja bez jednej linijki dialogu*, z muzyką tworzoną przez Tylera Batesa – byłego gitarzystę Marilyna Mansona i twórcę muzyki do Johna Wicka oraz Strażników Galaktyki. Serial, który przyniósł swemu twórcy nagrody Primetime w 2020 oraz 2021, dwie nagrody Annie oraz nominację do nagrody Saturn.
Zacznijmy w takim razie pytaniem: o czym jest w ogóle PRIMAL? No cóż. Wyobraźcie sobie czasy prehistoryczne, potężnego jaskiniowca, zwanego później przez widzów Spear… i chodzące w tym samym czasie po świecie dinozaury. A szczególnie jednego tyranozaura, zwanego, a właściwie zwaną Fang. Dwójkę tę łączy ze sobą tragedia: strata partnera i potomstwa. Przez następne 10 odcinków duo zmaga się z zombie dinozaurami, kultem, walką na arenie gladiatorów i innymi mniej lub bardziej fantastycznymi zagrożeniami z tamtych czasów. Wszystko okraszone brakiem kompromisów, krwią, rozwałką oraz pięknie animowanymi scenami.
Koncept samej animacji, opartej na gestach, chrząknięciach, mowie ciała i mimice „bohaterów” od samego początku był eksperymentem dla Genndy’ego. W wywiadach wspomina on, że inspiracją dla niego był Conan Barbarzyńca i nowele pulpowe oraz filmy takie jak Zjawa z 2015r.
Dodatkowo na początku chciał stworzyć lekką animację dla dzieci, gdzie ojciec z synem walczą o życie, ale niestety studio Pixar wypuściło w 2015 roku animacje Dobry Dinozaur, przez co pomysł trafił na półkę. Dopiero po zakończeniu prac nad Samurajem Jackiem Tartakovsky zdecydował się odkurzyć projekt i stworzyć na jego podstawie dzieło sztuki dla dorosłych. Jest to również pierwsza animacja, stworzona dla studia Cartoon Network z oznaczeniem wiekowym 14+/18+, wyemitowana tylko i wyłącznie na platformie Adult Swim.
* – Serial nie miał żadnych linijek dialogu do ostatniego odcinka.
Podsumowanie
Świat animacji, stworzony przez Genndy’ego Tartakovsky’ego zachwyca bogactwem, różnorodnością i przywiązaniem do detali. Mam nadzieję, że choć jedno z was udało mi się nakłonić do sprawdzenia jednego z dzieł tego artysty.
O autorze
Bartosz Kupajczyk
Człowiek Stacjonarny. CEO własnego łóżka. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że spanie 16h na dobę.