Pływający z lwami, czyli Angus Watson, gościem Bloku Literackiego!
Ten gość Pyrkonu to człowiek z niesamowitą fantazją! Całe dziesięć lat spędził na robieniu szalonych, zupełnie nieoczekiwanych rzeczy, które wydały mu się interesujące, jak choćby… pływanie z lwami morskimi! Nie mniej fascynujące niż jego życie są powieści, które stworzył, w tym najsłynniejszy jego cykl – “Na Zachód od Zachodu”.
Azja, wózki widłowe i Wielka Stopa, czyli początki kariery
Kiedy internet zaczął wypierać gazety i te nie mogły już pozwolić sobie na płacenie Angusowi za robienie ciekawych rzeczy, poświęcił się swojemu marzeniu życia – powieściopisarstwu.
Juliusz Cezar i Wikingowie – o twórczości
Pierwszą trylogią fantastyczną napisaną przez Angusa był “Czas Żelaza”. To epicka historia rozgrywająca się u schyłku brytyjskiej Epoki Żelaza, w której Watson na swój sposób opowiada historię inwazji Juliusza Cezara na Brytanię z brytyjskiego punktu widzenia. Pierwsza powieść została nominowana do nagrody Morningstar Award, a wszystkie książki autora zostały docenione przez krytyków, szczególnie za czarny humor i wspaniałe postacie.
Na pomysł trylogii “Na Zachód od Zachodu”, opowiadającej historię Wikingów i Indian, Angus wpadł podczas podróży przez Amerykę Północną, kiedy to mógł podziwiać jej wspaniałe krajobrazy i spędzał czas, zastanawiając się, co się tam działo przed inwazją Europejczyków. Pierwsza część cyklu, “Umrzesz kiedy umrzesz”, ukazała się w roku 2017. Druga, “Ziemi tej nie opuścisz” wydana została we wrześniu 2018, a na część trzecią, “Gdzie bogowie boją się iść”, poczekamy do grudnia 2019.
Angusa można znaleźć na Twitterze pod nickiem @GusWatson, na Instagramie jako angus_watson_novelist oraz na portalu flikr pod nickiem angusw01 . Adres jego strony internetowej to: www.guswatson.com
O autorze
Magda Walczak
Filolog z przypadku, leń z natury. Jeśli nie musi, to piechotą nie chodzi, ale ujdzie w tłoku. Zdarza się, że coś jej chodzi po głowie, chociaż nigdy przed 9 rano. Za to jej miłość do seriali przechodzi ludzkie pojęcie. Lubi chadzać swoimi ścieżkami, mimo że radzą jej raczej pójść po rozum do głowy.